21 april 2005
Benedictus XVI, de herder die Europa zo nodig heeft?
De Duitse kardinaal Joseph Ratzinger is dus de nieuwe paus Benedictus XVI geworden.
Opvallend was de vreugde waarmee de verse paus het bordes van de Sint-Pietersbasiliek de massa op het aan zijn voeten liggende plein tegemoet trad. Hij leek zelfs een soort van zegegebaar te maken, zo van: “’t Is binnen”. Dat stond sterk in contrast met het imago van de inquisiteur (je weet wel, die mannen van de brandstapels en zo) dat de media in de aanloop naar het conclaaf op hem hadden geplakt.
Niettemin waren de eerste reacties op de verkiezing er één van ontgoocheling: een “conservatief” was gekozen. Niet alleen in Vlaanderen was dat te horen. Radio 1 verzekerde me dat ze er ook in het buitenland zo over dachten, maar dat hoeft natuurlijk niet te verbazen als er enkel wordt geciteerd uit kranten zoals Libération, The Guardian, The Independent, The New York Times en The Washington Post. Die kan je nauwelijks conservatief noemen.
Dus de toon was gezet: een “in zonde” levende lesbische priester, gescheiden met twee kinderen uit een spermadonor, is nog niet voor morgen. Ik overdrijf nu misschien wel een beetje, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het voor sommigen (en dat zijn meestal niet-katholieken) wel degelijk allemaal “moet kunnen” in de Rooms-katholieke kerk.
Je vraagt je daarom af met welk recht buitenstaanders even gaan vertellen hoe het volgens hen op een ander allemaal zou moeten, terwijl ze het zelf niet van een ander en zeker niet van de paus van Rome zouden aanvaarden, als die hen komt vertellen wat ze bv. in hun slaapkamer al of niet moeten laten.
Het onbegrip voor de standpunten van de Kerk is op zich echter nog niet het ergste. Iedereen heeft het recht op zijn eigen mening. Wat echter nog het meest ergerlijke is, is dat velen vergeten zijn waarop die standpunten gebaseerd zijn, wat daaraan ten grondslag ligt. De onwetendheid, ja zelfs de onwil om te weten, is stuitend. Maar uiteindelijk komt het toch neer op de waardigheid van iedere mens. Welk weldenkend mens kan daar nu in godsnaam tegen zijn? De rechtlijnige, consequente manier waarop de Kerk hierop voortbouwt en zijn standpunten bepaalt, verdient dan ook minstens respect. Of gaan we de paus verwijten dat hij katholiek is en dat hij dat zijn geloof ernstig neemt? De Kerk heeft er al tweeduizend jaar succes mee gehad, dus ik zie niet in waarom ze onder invloed van de waan van de dag in Europa van gedacht zou moeten veranderen.
Europa heeft trouwens niet veel recht van spreken, want de situatie in Europa is niet echt florissant te noemen: demografisch (lage geboortecijfers, dalende bevolkingsaantallen, hoge migratie), economisch (stagnerende economieën, onhoudbare welvaartstaten) en cultureel (het oprukkende islamisme, vergemakkelijkt door een westers relativisme) is het Oude continent praktisch op sterven na dood.
De nieuwe pausnaam, Benedictus, is in mijn ogen dan ook niet toevallig. Benedictus is zoals geweten de patroonheilige van Europa. Zou het kunnen dat de nieuwe paus Europa, de oude kern van het christendom, ziet als een zorgenkind dat zijn bijzondere aandacht verdient? Ik ben dan ook benieuwd wat de nieuwe paus in dat verband zal ondernemen. Als de paus erin slaagt om vruchtbare zaadjes te planten in de Europese woestenij, dan is er misschien nog hoop.
PS. Enkele collega-bloggers over de (reactie op de) nieuwe paus: Hoegin, New Sisyphus en Chrenkoff (lees vooral over de profetieën van St Malachy, als we die mogen geloven, gaat de wereld na deze paus helemaal naar de verdoemenis)
|
