06 april 2005
Goed nieuws vanuit Irak
Nadat het Iraakse overgangsparlement voordien al een voorzitter had gekozen, koos het vandaag een president en twee vice-presidenten. Rest nog enkel: de aanstelling van een premier en de opstelling van een grondwet vooraleer de Irakezen eind dit jaar nog eens naar de stembus trekken voor parlementsverkiezingen. Free Iraqi keek ernaar en zag dat het goed was.
Hier en daar was vooraf wat ongeduld te bespeuren omdat het zo lang duurde; de verkiezingen waren namelijk al meer dan twee maanden geleden gehouden. Toen ik dat las, dan dwaalden mijn gedachten naar de Belgische politieke geschiedenis, naar de tijd waarin Jean-Luc Dehaene de Koning 100 dagen (dus meer dan drie maanden!) vroeg om een regering te vormen die Wilfried Martens uiteindelijk zou leiden. Je kan dan ook enkel besluiten dat de Irakezen het al bij al snel en efficiënt hebben aangepakt als je even rekening houdt met hun turbulente geschiedenis.
Intussen blijft Irak geteisterd door het geweld van de jihadi's en baathisten. Opvallend was de aanval op de Abu Ghraib-gevangenis. Naast de propaganda-winst die het oplevert, verraadt de aanval volgens Bill Roggio echter ook een wijziging in militaire tactiek: het wijst erop dat de vorige tactieken niet het gewenste effect hebben opgeleverd en dat de terroristen zich aanpassen aan de acties van de coalitietroepen. Het openlijk confronteren van de coalitietroepen is echter tot mislukken gedoemd, getuige de verliezen die de "opstandelingen" leden bij de aanval, omwille van de superioriteit in vuurkracht en flexibiliteit van de coalitietroepen. En meer en meer staan ook de Iraakse troepen hun mannetje.
Volgens Wretchard zijn de rechtstreekse confrontaties ook een teken dat de verhoogde inzet van Iraakse troepen toelaat om dieper binnen te dringen in "insurgency territory" o.m. door de grotere welwillendheid tot het geven van inlichtingen aan Iraakse ipv Amerikaanse troepen met een verhoogde kans tot directe schermutselingen tot gevolg.
Ik hoed me voor overdreven gejubel over de recente politieke en militaire ontwikkelingen, maar enig optimisme lijkt me wel gewettigd.
Update 10/04/05: feit vs fictie over de aanval op de Abu Ghraib-gevangenis. Lachwekkend.
|
