22 september 2005
Duitsland is een verdeeld land!
U hebt ongetwijfeld de verhalen gehoord over hoe de CIA achter de staatsgreep van Augusto Pinochet tegen Salvador Allende zat. Wat u waarschijnlijk nog niet gehoord had, is hoe de KGB Allende in zijn zak had steken (hat tip: Publius Pundit).
Update 23/09/05: nu we toch over Allende bezig zijn, hier een buitengewoon interessante link naar een tekst waarin de Allende-mythe overtuigend wordt ontmanteld (voor diegenen die een uurtje aan de lectuur ervan willen spenderen).
Maar ik zou vandaag voornamelijk nog eens willen stilstaan bij de verkiezingsuitslag in Duitsland. In plaats van een ruk naar links zou ik eerder durven spreken van een ruk naar de uitersten van het politieke spectrum. Hoewel links nu meer zetels heeft gehaald, wat te verklaren valt doordat de Linkspartei (PDS) deze keer wel de verkiezingsdrempel haalde (2005: 8,7% versus 2002: 4%), hebben links (SPD, Grünen en Linkspartei) en rechts (CDU-CSU en FDP) nu procentueel ongeveer evenveel stemmen gehaald als in 2002.
Links haalt nu 51,1%, toen ... 51,1%. Binnen links hebben zich verschuivingen gedaan van de SPD (daling van 38,5 naar 34,3%) en de Grünen (daling van 8,6 naar 8,1%) naar het uiterste van de linkerzijde, de Linkspartei (stijging van 4 naar 8,7%). De uitsplitsing naar West- en Oost-Duitsland geeft een gelijkaardig resultaat. In West-Duitsland behaalden de linkse partijen in beide verkiezingen telkens 48,8% en verliezen de SPD (van 38,3 naar 35,1%) en de Grünen (van 9,4 naar 8,8%) aan de Linkspartei (van 1,1 naar 4,9%). In Oost-Duitsland zakte het aandeel van de linkse partijen van 61,4 naar 61%: de SPD (van 39,7 naar 30,5%) verloor aan de Linkspartei (van 16,9% naar 25,4%) én aan de Grünen (van 4,8 naar 5,1%).
Het aandeel van rechts zakte, zij het lichtjes, van 45,9 naar 45%. Binnen rechts heeft zich een verschuiving voorgedaan van de CDU-CSU (daling van 38,5 naar 35,2%) naar het uiterste van de rechterzijde, de FDP (stijging van 7,4 naar 9,8%). De uitsplitsing naar West- en Oost-Duitsland geeft een gelijkaardig resultaat. In West-Duitsland zakte het aandeel van de rechtse partijen lichtjes van 48,2 naar 47,7%. Merk dus op dat de rechtse partijen in West-Duitsland in beide verkiezingen slechter scoorden dan de linkse partijen, maar aangezien de Linkspartei in West-Duitsland de kiesdrempel niet haalt, was een rechtse coalitie daar waarschijnlijk wel een zekerheid. De CDU-CSU (van 40,8 naar 37,5%) verloor aan de FDP (van 7,6 naar 10,2%). In Oost-Duitsland zakte het aandeel van de rechtse partijen van 34,7 naar 33,2%: de CDU-CSU (van 28,3 naar 25,3%) verloor aan de FDP (van 6,4% naar 7,9%).
Belangrijkste conclusie: in essentie is Duitsland niet linkser geworden, dat was het al, ook in West-Duitsland, het is eerder opgeschoven naar de uitersten van het politieke centrum: de Linkspartei en de FDP. Duitsland is een verdeeld land, tussen zij die koste wat het kost de welvaartstaat in stand willen houden en zij die de noodzaak zien van modernisering. Benieuwd of Knack na de kop "Dit land (nl. de VS) is verdeeld" (quote van Condi Rice) nu ook een gelijkaardige kop over Duitsland op zijn bladzijden zal zetten.
Tot slot de volgende uitsmijter: intelligent military.
|
