10 november 2005
Mn zkt vrw m kndjs m t mkn
Eergisteren uitte Matthias Storme kritiek op de analyse van Bas Kurstjens, Tijd-correspondent in Frankrijk, van de rellen in Frankrijk. Vernauw de kloof tussen arm en rijk en het probleem is opgelost, aldus Kurstjens. Storme wijst er terecht op dat de zaak wel iets ingewikkelder is dan dat en dat er nog een paar andere kwesties mee een rol spelen.
De correspondent van de Tijd in Nederland, Maarten Bakker, steekt vandaag hetzelfde verhaal af. Onder de Nederlandse samenleving tikt dezelfde tijdbom en het feit dat de regering-Balkenende de Nederlandse maatschappij naar Angelsaksisch model wil doen opschuiven, is volgens Bakker nou net hoe het niet moet.
Een dergelijke outing van een journalist moet worden toegejuicht. Weten we meteen waar hij voorstaat als hij nog eens een paar kolommen vanuit Nederland volschrijft. Waren ze allemaal maar zo eerlijk.
Ik begrijp de media toch niet. Aan de ene kant schrijven ze bladzijden vol over de socio-economische oorzaken van de rellen, maar aan de andere kant proberen ze de rellen zoveel mogelijk te minimaliseren: geen brandende auto’s meer, geen statistieken meer. Je zou nochtans denken dat ze geen kans onverlet zouden laten gaan om de kwalen van het kapitalistisch systeem aan iedereen te laten zien.
Maar wacht, wacht, misschien is er wel een verklaring voor deze paradox:
One of France’s leading TV news executives has admitted censoring his coverage of the riots in the country for fear of encouraging support for far-right politicians. (hat tip:LGF).Dat ik daar niet aan gedacht heb! Zou de angst voor het Vlaams Belang misschien de reden kunnen zijn waarom ik nergens iets gezien heb over de oproep op een webblog om overmorgen, zaterdag, Brussel kort en klein te slaan? Het was La Dernière Heure dat het nieuws, op de voorpagina nog wel, naar buiten bracht, wat de krant meteen op een stevige reprimande kwam te staan van minister van Binnenlandse Zaken Dewael.
Als zaterdag de hel in Brussel losbreekt, dan zal het de schuld zijn van La Dernière Heure, dat de inspanningen van de overheid (preventie! straathoekwerkers!) heeft doorkruist en niet van de vandalen. Maar ja, sommigen hebben nog nooit van individuele verantwoordelijkheid gehoord, enkel van kopieergedrag van de moderne honden van Pavlov die op de beelden van brandende auto’s reageren door zelf een car-B-Q te houden. Verwijder die beelden van het scherm en hopla, geen rellen meer, dat is tegenwoordig het motto. En dan allemaal verbaasd zijn als zaterdag de Brusselse variant van de intifada uitbreekt.
Terwijl de media weigeren de feiten onder ogen te zien, Peter Verlinden ontpopt zich tegenwoordig zelfs als de eerste journalist ‘embedded’ met de opstand, zitten we er toch maar mee – met de feiten, bedoel ik deze keer. We zitten er op te kijken – the media permitting – en we palaveren erover, terwijl het in de toekomst alleen maar erger lijkt te kunnen worden.
Want wat stellen we vast: een sneller groeiende moslimbevolking, een regering die de zieke enkel maar zieker zal maken, door hem nog meer van hetzelfde van het medicijn van de financieel en moreel failliete welvaartstaat toe te dienen, een zowel fysiek als mentaal zwakker wordende autochtone bevolking. Krijgen we binnen 1, 5 of 10 jaar dan de tweede ronde van de boksmatch, die in feite geen match is omdat de ene partij zich gewillig tot moes laat slaan door de andere partij?
Nu ja, als sommigen het tot zover willen laten komen, so be it then? Sorry, maar het vooruitzicht van de barbarij, vind ik nu niet bepaald aantrekkelijk en dus moet daar tegen gestreden worden. Hoe dan?
Dit gevecht hoort op meerdere fronten gevoerd te worden.
- Demografisch: meer kinderen, fraaie deernes die zich geroepen voelen, mogen zich dan ook steeds bij ondergetekende aanmelden;
- Economisch: de autochtone bevolking moet verlost worden van haar verslaving aan de welvaartstaat;
- Vóór alles, cultureel: herstel van vrijheid in samenloop met verantwoordelijkheid, voor zichzelf, voor kinderen en voor de medemens
Als we dit gevecht niet met woorden kunnen winnen, dan zullen sommigen vroeg of laat naar de wapens grijpen en may God help us all then, zoals ze in de VS plegen te zeggen.
Ik beschouw mezelf als een gematigd persoon die zich partijpolitiek eerder aangetrokken voelt tot liberale en Vlaams-nationale partijen, maar in alle eerlijkheid vind ik op dit belangrijk punt niet mijn gading bij hen en dat vind ik bijzonder jammer. De enige partij die zich in mijn ogen enigszins bewust is van bovenvermeld probleem is het Vlaams Belang. Vele kiezers van de partij zijn het misschien niet eens met de oplossingen van die partij of voelen zich ongemakkelijk bij bepaalde kopstukken van die partij, maar stemmen er volgens mij wel voor net omwille van dit probleem dat zij instinctief aanvoelen en omwille van het onvermogen van de heersende politieke klasse om dat probleem onder ogen te zien en op te lossen. Ik geef je dan ook op een briefje dat het VB zal blijven stijgen, zolang dit niet verandert. Een goed teken zou zijn om het fameuze cordon sanitaire op te heffen. Ik zal volgend jaar in oktober wel zien hoe ik in het stemhokje het best mijn bijdrage tot de oplossing kan leveren.
|
